Κάθε φορά που διέπραττα μες στη ζωή μου λάθη
και τα ξομολογήθηκα κάπου, τα λησμονώ,
αλλά χάνω τη δύναμη και να τα προσπερνώ,
αν δεν τα ξέχασε κι αυτός, που πρώτος τα ’χε…μάθει!
Μες στην τρελή αποκριά και μέσα στο τριώδιο
η σχέση μου με τη Φωφώ νόμισα πάει σε ρήξη,
όταν μου είπε στην αρχή με βλέπει σαν εμπόδιο,
«που θέλει»,τότε ησύχασα, «μόνο να το…πηδήξει!»
Μάθαμε δευτερόλεπτα, λεπτά, ημέρες, μήνες
τα χρόνια, τους αιώνες, το καθετί εμείς,
αλλά δε βρέθηκε κανείς να μας διδάξει εκείνες,
τις τόσο πιο σημαντικές αξίες της…στιγμής!
Οσάκις καταπιάνομαι σάτιρα για να γράψω
κι όσο επάνω στο χαρτί ο στίχος μου κυλάει,
τόσο ακόμα πιο πολύ το νιώθω πως θα κλάψω
μέχρι καθέναν από σας τον μάθω να…γελάει!