Τις προάλλες μ’ ένα φίλο είχαμε μακρά κουβέντα,
αλλά μου ’λεγε βλακείες με πολύ μεγάλη ρέντα
και γι αυτό κι εγώ γυρίζω και λοξά τονε κοιτάω
και του λέω: «Στης κουβέντας το επίπεδο…πατάω!»
Πρόβλημα ψυχιατρικό έλαχε στη Μαρκέλλα,
από αλλοίωση βαριά βρεγματικού λοβού,
ώσπου βρήκε ψυχίατρο κι άρχισε πήγαινε-έλα,
μόνο που αυτή λεγότανε «Κατίνα…Παλαβού!»
Οι σεισμολόγοι δήλωσαν πως ο σεισμός ο κύριος
ήταν αυτός που έγινε, ξημέρωμα Σαββάτο.
Αλλά, στο δώθε-κείθε μου φάνηκε μυστήριος
ο κύριος… χανούμισσα, στο πάνω και στο κάτω!
Ανέκαθεν είχα βαθιά μέσα μου την πεποίθηση,
πως καθενός αριβιστή του φτάνουν δυο στοιχεία,
αντάμα με την άγνοια να ’χει κι αυτοπεποίθηση
κι ο δρόμος του είναι ανοιχτός, για την…επιτυχία!