Αυτοσαρκασμοί

Λόγω της ανομβρίας, προσευχή
έκανα για να πέσει μια βροχή
κι ήρθε σαν καταρράχτης το νερό,
γιατί δεν είχα... ακούσει τον καιρό!

Κάποτε κάποιος μου έλεγε πως είναι
ύπνος ο θάνατος, πολύ βαθύς
κι είπα στον εαυτό μου ξύπνιος μείνε,
μήπως και το πρωί δε...σηκωθείς!

Πάσχιζα δώδεκα μήνες το παιδί μου να μιλήσει
και στα δύο του ποδάρια μοναχό του να σταθεί
και το κυνηγάω τώρα μήπως πέσει και χτυπήσει
και τη γλώσσα του να βάλει μέσα και να...μουγγαθεί!

Με μιαν ευγενική χειρονομία
αρνούμαι τους επαίνους - τόσο απλά! -
γιατί έχω τη βαθιά επιθυμία,
να παίρνω τα παινέματα...διπλά!

Νόμιζα το χαμόγελο πως έχασα
και μες την κρίση κάθε συντοπίτη
κοίταζα βλοσυρά, γιατί το ξέχασα
πως το 'χα μόλις κάτω από τη...μύτη!

Μεγαλύτερός μου εχθρός,
όπως μου είπε ο γιατρός,
είναι το ποτό για μένα.

Αλλά μου είπε κι ο παπάς
τους εχθρούς σου ν' αγαπάς
και μπερδεύτηκα, ωιμένα!

Και στο μπέρδεμά μου αυτό
βρήκα ότι πιο σωστό
ένα μου έμενε να κάνω.

Τα έφτιαξα με τον εχθρό
κι αγαπώντας τον μπορώ
και να τον...απολαμβάνω!