Προτού γιάνει της Ευρώπης η πληγή,
της νωπής μας ιστορίας το νυστέρι,
ξανατρόχισαν ταγοί και στρατηγοί,
το λευκό για να σφαγιάσουν περιστέρι!

Κι όσο βάφονταν στην άλικη σφαγή
κι όσο απλώνονταν τριγύρω το χαμπέρι,
πως ο χάροντας ψυχές κορφολογεί,
επιχαίραν του πολέμου οι συνεταίροι!

Και των άμαχων ψυχών οι αιμοσταγείς,
μακελάρηδες και θύτες και σφαγείς
εναργές μας καταστήσαν επί πλέον,

με τη βούλα και σε κείμενα γραπτά,
πως μετά πενήντα χρόνια συναπτά,
θα μας σφάζουν μέχρι τ’ άλλο Ιωβηλαίον!