Έφθασα στης ζωής μου το λυκόφως
ήμουνα μέχρι χθες στο λυκαυγές,
για να περάσω μένει ένας λόφος,
προτού με πάρουν απ’ το ευαγές!

Απ’ την ανατολή μέχρι τη δύση
πέταξα σα γοργόφτερο πουλί
κι έχασα τα φτερά κι έχω μαδήσε
χωρίς νερό να βρω στην αμπολή!

Κύλησαν τόσο γρήγορα οι χρόνοι
σαν πέρασμα σκηνής θεατρικό
κι ελπίζω στου παράδεισου τ’αλώνι
απ’ το Θεό να βρω ένα μερτικό!