Να ’μουν γλυκόλαλο αηδόνι,
να σε τρελαίνω με τις τρίλιες,
ν’ ανοίγεις τζαμωτά και γρίλιες,
να βγαίνεις έξω στο μπαλκόνι!

Ύστερα να ’μουν πεταλούδα
κι αφού πετώντας σε ζαλίσω
χίλια φιλιά να σε φιλήσω,
στα δυο σου χείλη τα βελούδα!

Και τέλος, να ’μουνα σε γλάστρα,
στο μπαλκονάκι σου γαρδένια,
για να με κόψουν, χωρίς έννοια,
τα δυο σου χέρια ξελογιάστρα!