Δίκην…σκύλου
Κάποτε μ’ είχε σφίξει ανάγκη φυσική
και προς νερού μου τρέχω να κάνω παρακεί
και βρίσκω κάποιο στύλο ψηλό, μεταλλικό,
που κατουρώντας κάνω μεμιάς…ποτιστικό!
Αλλά, καθώς το στύλο στη βάση κατουρώ,
την κεφαλή σηκώνω και στην κορφή θωρώ
να γράφει μια ταμπέλα, που δεν την είδα πριν,
«Εδώ απαγορεύεται διπόδων το ουρείν».
Γι αυτό κι όταν τσιτώθηκα μια δεύτερη φορά,
για να μην πουν πως άνθρωπος το στύλο κατουρά,
δίκην σκυλιού ξαλάφρωσα και άνευ ψεγαδιού,
απλά με…ανασήκωμα τ’ αριστερού ποδιού!