Μια νύχτα, που γυρίζαμε στο σπίτι με τη Μαίρη,
ένα σκυλί γαυγίζοντας την τρόμαξε ανείπωτα
κι εγώ της είπα: “Μη φοβού, το ζωντανό δεν ξέρει
ότι εσύ, αγάπη μου, δεν τρώγεσαι με…τίποτα!”